مرا موج بزرگی پنداشتی!!!!!

که گر به سویت آیم تو و قصرهای شنی ات را غرق خواهم نمود.

دریغا که من موج کوچک کنار ساحل بودم،که با هر وزش کوتاه و بیجانی ولی با امید میخواستم خود را به ساحل امن تو برسانم

تا باصدای آرام پای آب آرامش قصر شنیت شوم.

تو راه ساحل را بستی و سدی گذاشتی.

بگو چگونه در این دریای مشوش آرام باشم؟!!!!!!!!

می خواهم فریاد بزنم از نا مردمی ها

از کج فهمی ها ، نا فهمی ها ، و کورها و کرها

همان هایی که به واسطه نافهمی خداوند بر گوشها و چشمهایشان مهر زده نا نشنوند و نبینند صدای حق را

همان هایی که در روز قیامت کور محشور می شوند

آهای با شمام

هر کجا که می خواهید بروید

تا گور

اما ...

معشوق من را با خود نبرید

معشوق من جز پاکی و عشق خدا چیزی نیاموخته

معشوق من انسان پاکیست که تا آسمان برایش راه بازست

معشوق من از دیار شما نیست

معشوق من از دیار پاکی و از تبار نور است

نمی گذارم این بزرگترین نعمت الهی من را با خود ببرید

از شما پس خواهم گرفت وجود و فکر پاکش را

بارها خواستم از با تو بودن بنویسم

اما دستان نا توانم نتوانست آن لحظات زیبا را بنویسد

گویی دستانم هم عادت کرده اند به تنهایی

گویی آن ها هم آن شب را خواب بودند

مثل من

مست بودم مست با تو بودن

گاه گاهی به تو مینگریستم تا مطمئن شوم تویی

اما بودی

خود تو صاحب تمام اشکهای من تو بودی

چه می توانم بگویم از حظورت

گرچه کوتاه بود اما...

 شیرین ترین خاطرات تمام عمر تنهایی من بود